Ze wszystkich uroczych dziwactw czeskiej kultury pubowej, od spersonalizowanych szklanek po gliniane kufle do piwa na wynos, Štamgast może być najfajniejszym, ale zarazem stanowi taki element tej kultury, w którym najtrudniej jest uczestniczyć.

Štamgast to tytuł przyznawany w czeskich pubach tylko najwierniejszym bywalcom, ludziom, którzy przychodzą do tego samego pubu od lat i którzy prawdopodobnie znają całą rodzinę właściciela, wraz z tapsterami i barmanami. Kiedy Štamgaści przychodzą do pubu, chcą pogawędzić z przyjaciółmi przy świeżym, doskonale nalanym piwie, ponieważ nikt nie stałby się Štamgastem w pubie, gdzie piwo wzbudzałoby jego zastrzeżenia.

Większość klasycznych czeskich pubów nadal oficjalnie utrzymuje tę tradycję, umieszczając na niektórych stołach - zwykle tych znajdujących się najbliżej baru – tabliczki, na których napisane jest po czesku „Stół Štamgastów” lub „Zarezerwowane dla Štamgastów”. Taka tabliczka będzie zawsze na miejscu, a stół będzie zawsze zarezerwowany, nawet gdy pub będzie pusty. Tylko Štamgast może tam siedzieć i może minąć wiele lat, zanim dana osoba będzie mogła dołączyć do tego grona; to specjalna pozycja.

Słowo Štamgast pochodzi z języka niemieckiego i oznacza coś w rodzaju „główny gość”. Niemiecki był tutaj oficjalnym językiem w okresie Cesarstwa Austro-Węgierskiego aż do 1918 roku, co pokazuje, jak stara jest tradycja Štamgastów. Najbliższym odpowiednikiem w języku polskim byłby „stały bywalec”, ale to nie do końca oddaje to szacunek i specjalne przywileje związane ze statusem Štamgasta.

Dostają oni nie tylko najlepsze miejsca w lokalu, ale też zwykle prowadzą ciągłą rozmowę z barmanem - to relacja pomiędzy przyjaciółmi w barze, a nie pomiędzy klientem i pracownikiem. I prawdopodobnie nigdy nie usłyszysz, jak Štamgast prosi o piwo; ono po prostu pojawia się na stole w odpowiednim czasie.

Własna grupa Štamgastów to coś, co tworzy się wokół Tapstera z czasem - i może to potrwać lata. Nowy Tapster zawsze stara się przyciągnąć taką grupę, ponieważ jest ona integralną częścią pubu. Oznacza to również, że piwo Tapstera jest bardzo dobre, co jest świetnym potwierdzeniem jego umiejętności.

„To proste: Czesi nie piją złego piwa” - mówi Jan Stanik, Główny Tapster Pilsnera Urquella. „Jeśli podajesz złe piwo, wiadomość szybko się rozniesie i ludzie nie będą do ciebie wracać. W Czechach jest duży wybór lokali, więc piwo zawsze musi być idealne, aby zadowolić klientów”. To wyjątkowa koncepcja, która jest ściśle związana z piwem najlepszej jakości: „Štamgast chce wypić najlepsze piwo, więc pójdzie wszędzie za Tapsterem. Nie chce żadnych zmian.”

Chociaż Štamgast jest zwykle oddany jednemu pubowi, niektórzy z nich podróżują po swoich miastach lub nawet po całych Czechach, przyjeżdżając w różne miejsca, by przetestować piwo w różnych pubach, zapewniając tym samym jego stałą wysoką jakość. Nigdy nie wahają się odesłać piwa, które nie spełnia ich rygorystycznych norm, a wieść o źle nalanym lub przechowywanym piwie szybko się rozejdzie.

Štamgast ma ogromne znaczenie dla czeskiego pubu - jest on częścią wystroju i atmosfery, ale przede wszystkim jest integralną częścią piwa o najlepszym smaku, zawsze wymagając doskonałego Pilsnera i nigdy nie zadowalając się czymś gorszym.